روستای کله گاه یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان گرمه‌ی شمالی، واقع در بخش کندوان شهرستان میانه قرار دارد.
براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا 33 نفر و تعداد خانوار آن، 21 خانوار است.
دکتر فیروز سیمین فر در کتاب خود «نگاهی نوین به اسامی کهن در شهرستان میانه» در مورد وجه تسمیه اسم روستا می‌نویسد:
کله گاه (Kəllə gah)
کلّه گاه (کلله گاه) اسم روستایی در بخش کندوان، دهستان گرمه‌ی شمالی شهرستان میانه می‌باشد.
کله گاه اسمی است که از واژه‌ی کلّه به اضافه‌ی پسوند «گاه» ساخته شده است. کلّه (کلله) واژه‌ای است که از زبان عربی وارد زبان ترکی شده است و به معنی «کلّه، رأس، سرقلّه» می‌باشد.
گاه در زبان فارسی پسوند اسم مکان و اسم زمان می‌باشد مثل کشتارگاه و شامگاه.
بنابراین با توجه به مطالب فوق کله گاه به معنی مکان سر قله خواهد بود و احتمالاً منظور از آبادی مکان سر قلّه، آبادی مرتفع می‌باشد.
با توجه به اسم روستاهای کل کئش در بخش کندوان و کلیان (کنگان) در بخش کاغذکنان، به نظر شکل اولیه‌ی اسم روستا که له گاه (کله گاه) بوده است و وجه تسمیه‌ی خود را از که له (گله) به معنای «گاومیش نر» گرفته است.
کل و که له (کله) در تفکرات اساطیری نیاکان ما جایگاه ویژه‌ای داشته و آن را نگهبان و نگهدارنده‌ی زمین می دانستند. با گذشت زمان و با تغییر در تفکرات اسطوره‌ای و تنزل جایگاه موجودات اوسطوره‌ای، واژه‌ی که له (کله) در گویش روزمره به کله بدل شده است.
بنابراین مفهوم اولیه‌ی اسم آبادی، روستای منسوب به گاومیش نر (الهه‌ی باستانی نگهدارنده‌ی کره زمین) خواهد بود.
روستای کله گاه
برای مشاهده تصویر با سایز بزرگتر بر روی تصویر کلیک کنید
عکس برگرفته از کانال تلگرامی kallegah@
اگر اطلاعات موثق دیگری از روستای قارا قایا میانه دارید لطفاً آن را از طریق فرم دیدگاه‌های زیر با ما به اشتراک بگذارید تا به نام شما در این مطلب برای سایر خوانندگان به اشتراک بگذاریم.
و در صورتی که اطلاعات ارسالی را از کتاب یا وبلاگ خاصی بدست آورده‌اید لطفاً منبع آن را نیز همراه با مطلب ارسالی قید کنید.
یک پاسخ
عرض سلام
تلفظ آذری کله گاه بصورت kollo gah می باشد با تلفظ ک بصورت پُر،
کولّوگَه، که در زمان رضا شاه که سرشماری شد و شناسنامه داده شد این اسم آذری با تلفظ محلی چون قابل نگارش به فارسی نبود لذا به کله گاه تغییر پیدا نمود