بوستان ساحلی میانه؛ طرحی با گام‌های لاک‌پشتی بر لب رودخانه‌ای فراموش‌شده

بوستان ساحلی میانه؛ طرحی با گام‌های لاک‌پشتی بر لب رودخانه‌ای فراموش‌شده

به گزارش میانه نگار به نقل از قافلان سسی، بوستان ساحلی میانه که فاز اول آن در سال ۱۳۹۰ با حضور مسئولان و در زمینی به مساحت ۳ هزار متر مربع و با اعتباری بالغ بر ۱.۳ میلیارد ریال افتتاح شد، قرار بود سرآغازی برای شکل‌گیری یک فضای بزرگ و پویا در حاشیه رودخانه «شهرچای» باشد؛ فضایی برای توسعه تفریح، ورزش، گردشگری و بهبود کیفیت زیست شهری در دل شهر میانه.

این بوستان بر اساس طرح‌های اولیه، قرار بود در فازهای بعدی تا چند کیلومتر در امتداد خیابان کمربندی جنوبی و حاشیه رودخانه توسعه پیدا کند و بستری مناسب برای پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و بهره‌برداری فرهنگی و اجتماعی از طبیعت شهری فراهم سازد. اما با گذشت بیش از یک دهه، پیشرفت آن بسیار کند و لاک‌پشتی بوده و وعده‌ها هنوز در حد طرح باقی مانده‌اند.

در حالی‌که رودخانه شهرچای با عبور از کنار این مسیر، ظرفیت تبدیل شدن به یک فضای بصری و تفریحی بی‌نظیر را دارد، عدم لایروبی مناسب، فقدان آب‌بندهای برنامه‌ریزی‌شده و نبود زیرساخت‌های کامل، این فرصت را به تهدیدی برای فراموشی یک طرح مهم شهری بدل کرده است.

اگر در کنار توسعه بوستان، عملیات مهندسی نظیر لایروبی رودخانه، تثبیت مسیر و احداث آب‌بندها برای ایجاد منظری از آب روان یا دریاچه‌های کوچک انجام می‌گرفت، می‌توانستیم شاهد شکل‌گیری یکی از زیباترین مسیرهای ساحلی شهری در منطقه باشیم؛ ظرفیتی که نه تنها به توسعه نشاط اجتماعی کمک می‌کرد بلکه در ایجاد اشتغال، جذب گردشگر و بهبود چهره شهری نقش بسزایی داشت.

اکنون انتظار می‌رود شهرداری، شورای شهر و نهادهای مسئول، با نگاهی آینده‌نگرانه و فراتر از یک پروژه محدود، این بوستان را به یک «رشته‌پارک ساحلی» پویا در دل میانه بدل کنند؛ فرصتی که هنوز از بین نرفته، اما با تأخیرهای بیشتر، ممکن است از دست برود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه‌ها

تعداد دیدگاه‌ها: 0


  • هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.