روستای سیه منصور

روستای سیه منصور یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان گرمه شمالی، واقع در بخش کندوان شهرستان میانه با فاصله ۶۰ کیلومتری از شهر‌ میانه قرار دارد.

براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا ۱۳۱ نفر و تعداد خانوار آن، ۴۴ خانوار است.

در جهت شمال غرب نقشه زیبای کشورمان مرکز مثلث فرضی که از اتصال نقاط جغرافیایی شهرهای میانه، سراب و خلخال در دامنه رشته کوه بزقوش روستایی زیبا از توابع شهرستان میانه به نام سیه منصور محل سکونت جمع تقریبا ۴۰ خانواری از ایرانیان پاک و زحمت کش است.

اطراف این روستا فارغ از مناظر طبیعی خدادادی به دست با کفایت اهالی تا آنجا که منابع آبی کفاف داده باغ‌های حاصلخیز و پربار (عمدتاً) سیب جلوه می‌نماید. تنوع گونه‌های گیاهی، قابلیت پرورش انواع دام و طیور و زنبور عسل چیزهایی است که توصیف هر یک مستلزم توان بالای استخدام کلمات و عبارات شایسته خود می‌باشد.

این روستا پس از طی ۶۰ کیلومتر از شهر میانه و گذشتن از بخش ترک به عنوان آخرین روستا در این امتداد جلوه می‌نماید.

طبیعت سرسبز دامنه‌های کوهستان بوزقوش واقع در روستای سیه منصور

وجود چشمه‌های طبیعی به نام‌های دالی بولاغ، باش بولاغ، ذوالفعلی بولاغ و … منبع آبی دلپذیر روستا تا پیش از تامین آب آشامیدنی توسط سیستم لوله کشی توسط سازمان آبرسانی روستایی شهرستان میانه بود و همچنان لطافت خود را حفظ نموده‌اند.

در روستای سیه منصور که به برکت فاصله زیاد با اولین نمادهای شهرنشینی(شهر ترک مرکز بخش کندان با حدود ۳۲ کیلومتر) هنوز از جلوه‌های مثال زدنی و طراوت برخوردار است لطافت و پاکی هوا شاید مهمترین بارزه باشد. وقتی در اطراف روستا حتی گشت دو ساعته بزنی حتما گرسنه می‌شوی و وقتی شروع به خوردن می‌کنی حالا حالاها سیر نمی‌شوی.

نوشیدن آب آشامیدنی سیه منصور که بصورت لوله کشی از چشمه تندرلی به فاصله سه هزار متر از روستا از دامنه‌های بالاتر رشته کوه بوزقوش تامین می‌گردد و تمام ویژگی‌های آب معدنی سالم و خالص را دارد با خنکی همیشگی خستگی از تن هر خسته ای را همراه با مزه گوارا به در می‌کند.

به تعبیری ساکنان سیه منصور از معدود روستا نشینانی هستند که با آب معدنی حمام می‌کنند.

آنانکه با اقلیم‌های رشته کوههای ایران آشنایی دارند می‌دانند که رشته کوه بزقوش(بزگوش) پر چشمه ترین رشته کوه ایران است و کوهنوردانی که به این رشته کوه عزیمت می‌نمایند به ذخیره زیاد آب نیازی ندارند چرا که اگر ۱۰۰۰متر در هر یک از جهات بروند بعید است که به چشمه یا رودخانه حاصل از چشمه‌های بالادست تر برخورد ننمایند.

در چند ساله اخیر از چشمه‌های این رشته کوه (چشمه‌های روستاهای فندقلو و بالسین با نامهایسوایران و تکسو) آب معدنی استحصال و عرضه می‌گردد.

عسل حاصله در روستای سیه منصور از شهد انواع گل گونه‌های گیاهی دامنه سرسبز بزقوش(بزگوش) بویژه شهد گل گون می‌باشد.

منبع نوشته: iranvillage.ir

دکتر فیروز سیمین فر در کتاب خود «نگاهی نوین به اسامی کهن در شهرستان میانه» در مورد وجه تسمیه اسم روستا می‌نویسد:

سه کمر (Siyə kəmər) – سیه منصور (Siyə mənsur)

سیه کمر اسم روستایی در بخش مرکزی، دهستان اوچ تپه‌ی شرقی شهرستان میانه می‌باشد که بصورت تغییر داده شده ی سیاه کمر به فارسی نوشته می‌شود.

«سیه کمر» اسمی مرکب می‌باشد که از واژه‌های «سیه» و «کمر» تشکیل شده است.

سیه منصور اسم روستایی در بخش کندوان، دهستان گرمه‌ی شمالی شهرستان میانه می‌باشد.

«سیه منصور» اسمی مرکب می‌باشد که از واژه‌های «سیه» و «منصور» تشکیل شده است.

سیه یکی از واژه‌های قدیمی مورد استفاده در زبان ترکی می‌باشد که در اسم تعدادی از روستاهای آذربایجان مثل؛«سیه کولان در شهرستان اهر، سیه ناب در بستان آباد، سیه دولان در هریس و اسم محله‌ی سیه وان در شهر تبریز» استفاده شده است.

سیه یکی از واحدهای وزن قدیمی مورد استفاده در آذربایجان می‌باشد که معادل یک هشتم باتمان (یک من)، و پانصد گرم امروز می‌باشد. همچنین سیه یکی از واحدهای اندازه گیری سطح زمین زیر کشت نیز بوده است که معادل یک دوم چارک (چه رک) بوده است. در هنگام نگارش اسامی به زبان فارسی این واژه را بصورت سیه (مخفف سیاه) تلفظ و ثبت نموده اند و بدین ترتیب معنی رنگ سیاه را از آن استخراج کرده‌اند.

درصورتیکه سیه (سی یه) را واژه‌ای ساخته شده از «سی»، ریشه فعلی مصدر «سیماق» به معنی «شکستن و شکست دادن» به اضافه پسوند «ه»، پسوندی صفت ساز در زبان ترکی آذربایجانی که هنگام چسبیدن به ریشه فعلی صفت می‌سازد، مثل کسه (میان بر، کوتاه شده) در نظر بگیریم مفهوم احتمالی لغوی واژه‌ی (صفت) سیه، «شکست داده» خواهد بود.

به نظر نگارنده کیمر شکل فونتیکی کمر می‌باشد که در منابع تاریخی به عنوان یکی از اقوام قدیمی ترک زبان ساکن در آذربایجان از آنها اسم برده شده است.

بر طبق نظر آقای رحیم رئیس نیا، این قوم یکی از اقوام ساکن در آسیای مرکزی بوده‌اند که در حدود سده‌ی هفتم و هشتم قبل از میلاد از طریق گذر گاه دربند وارد خاک ایران و آذربایجان شده‌اند و بر تاریخ این منطقه تأثیر نهاده‌اند.

منصور یکی از اسامی مردان می‌باشد که هنوز هم استفاده می‌شود.

بنابراین مفهوم لغوی روستای سیه کمر، آبادی قوم کیمر (کمر) غالب و مفهوم لغوی روستای سیه منصور، آبادی منصور غالب و فاتح خواهد بود.

یکی از معانی کمر در زبان ترکی آذربایجانی، بخصوص در گویش شهرستان میانه، میان کوه و صخره ی کوه می‌باشد.

در لغت نامه‌ی دهخدا «سَی» به معنی «سنگ و حجر» و «سی ی» به معنی «جای هموار و برابر» معنی شده است.

در صورتیکه سیه را واژه‌ای ساخته شده از کلمات «سی» یا «سی ی» به اضافه‌ی پسوند «ه» (پسوندی که به اسم عام پیوندد، اسم خاص می‌سازد) در نظر بگیریم در اینصورت مفهوم لغوی سیه به عنوان واحد وزن (که در زمان قدیم با نام عمومی سنگ و «داش» شناخته می شد) نیز توجیه خواهد شد. در اینصورت مفهوم لغوی سیه کمر، «کمر سنگی (صخره ای) و یا دشت قوم کیمر» و مفهوم لغوی سیه منصور، «دشت منصور» خواهد بود.

روستای سیه منصور

برای مشاهده تصویر با سایز بزرگتر بر روی تصویر کلیک کنید

تصاویر ارسالی از آقای محمد صمدی

تصاویر ارسالی از آقای منصور بشیری

اگر اطلاعات موثق دیگری از روستای سیه منصور میانه دارید لطفاً آن را از طریق فرم دیدگاه‌های زیر با ما به اشتراک بگذارید تا به نام شما در این مطلب برای سایر خوانندگان به اشتراک بگذاریم.
و در صورتی که اطلاعات ارسالی را از کتاب یا وبلاگ خاصی بدست آورده‌اید لطفاً منبع آن را نیز همراه با مطلب ارسالی قید کنید.