به گزارش میانه نگار، سال‌هاست که شهروندان میانه چشم‌انتظار احداث پل دوم حصار هستند؛ پلی که می‌توانست گره از ترافیک یکی از حیاتی‌ترین نقاط شهری باز کند، اما همچنان در پیچ‌وخم وعده‌ها و تغییر مدیران مانده است.
در سال ۱۴۰۱ اعلام شد که تعریض پل حصار در دستور کار فرمانداری قرار گرفته؛ خبری که در آن زمان نویدبخش گشایشی در تردد مناطق جنوبی شهر، مسیرهای منتهی به هشترود، شهرک صنعتی، و آرامستان شهر بود. اما حالا با گذشت بیش از دو سال، نه‌تنها خبری از اجرای پروژه نیست، بلکه در این مدت سه فرماندار تغییر کرده‌اند و هیچ‌کدام هم نتوانسته‌اند این مطالبه جدی مردم را به سرانجام برسانند.
پل فعلی حصار به‌تنهایی جوابگوی حجم بالای خودروها نیست؛ به‌ویژه در روزهای پنجشنبه، مناسبت‌های مذهبی و ایام پایانی سال که تردد به سمت آرامستان و مسیر شهر هشترود افزایش می‌یابد، این گلوگاه ترافیکی به کابوسی برای مردم تبدیل می‌شود. بارها شاهد بودیم که شهروندان در آن نقطه ساعت‌ها معطل مانده‌اند، تنها به‌خاطر اینکه راهی برای عبور بیشتر وجود ندارد.
جای سؤال است: چه چیزی باعث شده پروژه‌ای به این روشنی و اهمیت، سال‌ها بین وعده و تعلل معلق بماند؟
مردم می‌پرسند: آیا قرار است پل دوم حصار هم به سرنوشت بسیاری از طرح‌های نیمه‌کاره دچار شود؟
آیا زمان آن نرسیده که یکی از مدیران، به‌جای وعده جدید، کلنگ عملیاتی این پل را زمین بزند؟
میانه دیگر تاب پروژه‌های بی‌سرانجام را ندارد. مردم عمل می‌خواهند، نه آرشیوی از قول‌های بی‌تاریخ.
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.